öyle işte .

güne kahveyle başladım bugün yine
ve yine içtiğim o kahvenin bir yudumu sendin ..
bana göre "sen" hep "biz"din ,
sana göreyse artık "ben" , "hiç"im ..
seni bomboş yaşıyorum işte
eksiğim çok ,
eksilttin .
günü ağlayarak bitirdim yine
ve yine gözümden akan bir damla sendin ..

çok mu belli ?

elimde iki tane nargile sipsisi var .
senin şehrinden kalma
sırtımda da son vukuatın izlerini taşımaktayım hala
kalbimdeki ağrılarla ..

senin şehrine dair ne çok şey var aklımda
yürüyeceğim uzun uzun o yolları
senden habersiz
kimsesiz
tek başıma ..
ve seninle gittiğimiz yerlere götürecek beni ayaklarım , beynim , kalbim
sipsilerden bir tanesini o uzun parkın banklarından birine bırakacağım
hani seninle ilk oturduğumuz bank var ya
oraya
seninle dudaklarımızın birleştiği banka
bana "bu aşk mı?" diye sorduğun banka
aşktan titrediğimiz banka ..
bırakacağım tam oraya

-ya sipsilerden diğerini napacaksın ?
onu da benim şehrime gömeceğim ..

(...)

ve senin topraklarındayken ikinci adımımı da anayurt'a atacağım .
rüya gibi geçen zamanların anısına
orada oturup süzeceğim el ele geçen üniversiteli sevgilileri
kar yağıyordu ya o zamanlar
yanımdaydın ve kimseye özenmezdim
bu sefer o sevgililere özeneceğim

zaman geçer , ben susarım yine ..
an gelir , gene konuşurum . ama içimden bu sefer
zaman geçer , ben tamamen susarım
bi de an gelir , aşka susarım bu sefer ..

herkes çok biliyor ya hani
her şeyin geçtiğini , bunun da geçeceğini söylüyorlar sürekli ..
sana da söylüyorlardır kesin
geçiyor mu peki ? geçti mi ? geçmediyse de geçecek ama değil mi ? ..
geçmemesi neyi değiştirir bilmiyorum ama geçecek olmasına da üzülüyorum ..
üzülüyorum çünkü
"madem böyle .." diyorum ve susuyorum .
"niye .." diyorum sonra da
yine susuyorum ..

insanların canı olurum , kanı olurum , sazı olurum , ruhu olurum
sonra bir gün yine sabah olur
o sabah öldürdükleri şey ben olurum ..

sen de gitmektesin .
zaten her şey o kadar muğlak bırakıldı ki ..
git !
güle güle

o sis .. gözümü kapatır ! bu nasıl bir his ?

öteki yandansa garip haller içindeyim hala ..
hala mutsuzluk ağırlığını koymakta !

kimileri , biraz iyi olsam bunu fazla görecektir bana demiştim ya
etkisini çabuk gösteriyor dilimin ucundakiler
burnuma , burnumdan beynime kadar çıkıyor sızlamaları

öteki yandansa garip haller içindeyim hala ..
"böyle olmasını hiç istemezdim" diyesim geliyor devamlı !
suç benim , ceza benim değil durum ..
ben hep sevdim !
yüküm çok ağır
idamla yükümlüyüm .

ve hepsini size anlattım aslında
bkz .. düştüm

işte bu kadar ağırdı düşüşüm .
oysa ben masumum ..
sensizliğin verdiği acıyla öldüm .
ardımdan yakılansa tek bir mum ..

ışıkları söndür

daha önce hiç sevişmedim ..

tuhafımsı

birileriyle aynı kefeye konmak. dönmemek üzere yollananlardan olmak
ne kadar garip
ey insan,
küpüme girsen kokum gelmez artık sana..

her şey istediğin gibi işte, daha fazla konuşmayalım.
git kimle mutlu oluyorsan ol diyebilme gücüne bile sahibim..

zaten benim de bir şeye inancım kalmadı
n'aparsan yap be kadın..

(...)


yazıma bir şarkı sözüyle de nokta koymak istiyorum.

"kapıyı çekin gidin
beni bırakın gidin
kilidi vurun ardıma
iyiyim böle gidin gidin.."

bana özel .

burada sadece beni tanıyanlar olacak . belki tanımak isteyenler de olacak ama ben, benim için önemli olanları ve beni önemli kılanlara izin vereceğim..

burada yalnızca ben olacağım.
benim masalım olacak
biraz yalnızlığımı tadacaksınız, biraz meraklanacaksınız
sonra bildiklerinizle yetineceksiniz

ben yine ağlayıp susacağım.

burayı benim mini günlüğüm gibi kabul edin
burada yazılanları cesedimin yazdığını söyleyeceğim size, bunu kabullenin.

her şey hissettiğiniz ve düşündüğünüz gibi..

ve burası bana özel.
bana özel odamdaki , bana özel çığlıklarım.
her şey çok gizli , bir o kadar da açık saçık
temiz konuşmayacağım belki
ama
burası bana özel.

-şuan çubuklardan biri haritanın ortasında, diğeriyse sol üst köşesinde.