. ..zor geliyor bazen her şey. tam da bugün; bir doğumu kutlamak için kilometrelerce uzaktan gülümserken, bir ölümü anmak için ağırlaşan kafamı bir odadan diğerine taşıyamıyorum bile.. bazen çok zor geliyor. benim yerime sen yazsana mesela bu yazıyı? bir şeyler yapar mıydın benim yerime sahi? ya da benim için? söylesene, başka bir evrende sever miydin beni?
ruhumda iç savaş çıkmış gibi, o kadar huzursuz ki. bu serüven beni altüst eder diye adım dahi atamıyorum. içimde böbürlenmeyi bekleyen enerjim emilmiş sanki. mor çiçeklerle donatılmış tepenin en sakince esen köşesinde oturup gün batımının muhteşem turunculuğunun vurduğu o sahil kasabasının manzarası kadar güzeldin sen. ben mi? ben o manzarayı seyretmekten vazgeçemeyen bir tutsağım. uzunca bir terkedilişliğin içinde yolunu kaybetmiş bir çocuğum ben. sen benim içimdeki savaş meydanını anlayamazsın, ben de sana anlatacak kadar uzun yaşamayacağım.
. ..zor geliyor bazen her şey. tam da bugün; bir kedinin sokak lambasının altında kendi kuyruğunu takip etmesine gülümserken, bir delinin en sonunda kendinden de kaçışına bomboş gözlerle bakıyorum. bazen çok zor geliyor. acı bir kahveyi hatrın için içmek kolay ama telvesinde boğulmaya mecalim kalmadı. o yüzden benim yerime boğulur musun biraz? çünkü ben seni o bataklıktan çıkartırım da, sen beni görmezden gelirdin. sahi, gerçekten görmezden mi geldin? başka bir evrende görür müydün beni?
