bugün farklı uyanmıştım.. nefesim kokmuyordu ve gözlerimde hiç çapak yoktu. dayanamadığım acıları bana yıkan hayatın, kendince vicdanını rahatlatmasıydı sanırım bu.. farklı olmayan tek şey, yorgunluğumdu.. yorgundum ve mutsuzluğum gözümden akmaya çalışan milyon tane damlacıkla daha da belirginleşiyordu.
ağlayamıyordum!
daha yatağımdan kalkamamıştım ve ne gariptir ki çarşafım da hiç üzerinde yatmamışım gibi dümdüzdü.. çıtçıtları var da bunların, çıkmamıştı bu sefer!
ellerin ellerimi öylece bırakırken senin,
işlemiş bedenime suyun, huyun ve nefesin..
gördüğün kadar işkenceye maruz kalmadım ben,
görmediğin kadar iştahlı nefsim..
ben yağmuru çok severim ya, ondan dışarıda yağmur vardı bugün.. şemsiyemi almadım, yüzüme yüzüme vursun diye. yağmurla birlikte, gözlerimdeki birikinti de akıp gider diye.
ağlamalıydım!
başımı eğerek yürümeyi pek sevmesem de, yağmurun şiddetiyle eğdim! sonra fark ettim ki, yağmur bile bana bunu yaptırabiliyorsa, ben acizleşmişim!
hayal meyal hatırlıyorum gözlerini,
"ben bir kere yaptım o hatayı" dediğini..
en son gördüğüm rüyadan aklımda kalmış,
sarıldığımda kokunu içine çektim
ve sen
-gitmedin!
çehremi kana bulayan, uykularımı kaçıran, seni görüp görüp ölmemi sağlayan rüyalarıma dönmek istemiyorum uyuyarak.. gözümü hep açık tutacak yeni bir ben buldum.
ama onu da kaybetmem zor olmadı.. seni kaybettiğimki zaman gibi çabuk olmasa da, tahmin edemediğim sürede bensizliğe kavuştu suretim!
bir doğum sancısı gibi değil, ölüm döşeği gibi hazırlıklı hiç değil..
nice kadınlar çıkacak karşıma yine
onlar bana adım adım yaklaşacaklar,
bense koşarak kaçacağım rüyalardaki gibi
ve rüyalarda koşmak zordur..
koştuğum kadar yolu gidememiş gibi
onlar daha çok yaklaşmış gibi korkutur..
sen
beni koruyamayacak kadar uzaksın
ölümüme yaklaştıran tuzaksın.
düşlerimde gördüğüm seni yaşamaya çalışırken
kalbimdeki cezaevinden kaçaksın..
sen suçlusun,
ve
suçundan kaçan bir korkaksın!
sen uzun zamandır dinlemek istediğim bir şarkı gibisin.. fakat tamamen nostaljisin!
ve sen en popüler olduğun zamanlardaki sen değilsin.
seni herkes unuttu, ben unutmadım
ama öyle uzaklara gittin ki; şarkı kulağımda, yakında sözlerini unutacağım bir fısıltı gibi..
4 yorum:
. ..unutmak yoktur. .kandırma kendini. .sadece içinde nemli,boğuk bir oda vardır, unutulma odası diye. .ve unutma ki o oda en tehlikelisidir. .iki d ebir çıkar, içine taşar ve çekilir köşesine.
ne tamam ..ne yarım...
ne eski ...ne yeni...
hiç biri yetmiyor değil mi??
ilk müzik de çok güzel ayrıca..
Yeni bitmiş bir ilişki var sanırım..
Ayrılık sonrası yaşadığın duygular sana çok daha güçlü yazdırıyor farkında mısın?
Yazı çok güzel, çok duygusal. Şiirlerinle de sarmalanınca inanılmaz güzellikte olmuş..
Çok beğenerek okudum, bir o kadar da hüzünlendim..
Ama lütfen ağlamasın kardeşim :(
@Zeugma:
Hiç ağlamıyorum ablam. daha doğrusu ağlayamıyorum. bu iyi mi, kötü mü bilmiyorum ama huzurluyum.. ve bi ilişki filan yok aslında ortada. hiç de olmadı : )
Ben su gibi berrak ve temizim.. ve sudan tek farkımsa, hemen içilmem =)
Bunu değiştirebilecek insan.lar çok geçmişte kaldılar.. orda da tıkanıp kalsınlar zaten (:
Sevgilerle ablam.
Yorum Gönder