küçük bir çocuk var. tutunca kaybolan elleri olan, aklındaki temiz düşüncelerini etrafa gözleriyle yansıtan.. küçücük bir çocuk var. ama bir de dünyaya sormak istediği büsbüyük sorular var..
soracağı kimsesi yok oysa.
çocuğun her yerde gördüğü birisi var.. gölgesi gibi hatta. sarılmak istediği birisi var üzerindeki hüznü atabilmek için. içinde bulunduğu oyunun, oynadığı oyunlara hiç benzemediğini fark etti.
kaçmak basittir ama onun adımları küçük.
5 yorum:
kaçma çocuk, kal. tüm cevaplarını kendin tasarla, meydan oku seni yalnız bırakan dünyaya..
son cümle paragrafa bedel..
yazım tarzımızı bu anlamda benzetiyorum, akıcı bir usluptan sonra pat diye kesip atan vurucu bir son cümle..
teniste, filenin önündesindir, gelen topu nazik bir şekilde karşılar ustaca kesip karşı tarafa rakibin yetisemeyeceği alana yani hemen filenin önüne düşürürsün..biraz karmaşık mı oldu :)
ama işte bu yazıda onu yapmışsın..
vee bu bloga elini kolunu sallayıp canın istediğinde gelemezsin :)) haftada en az bir yazı bekliyor..
yazıdaki çocuğa gelince bunlar sonunda cin gibi olurlar :)
yalnızlık ve korkuyla pişe pişe..
"Büyüdüm anne, evler büyüdü.
büyüdü pabuçlar, yollar büyüdü"
GECEN YIL BU ARALAR BLOGUNDA DOGUM GUNU PARTILERI VERIYORDUN SANKİ OYLE HATIRLIYORUM :)
GÜZEL BIR YILBASI GECESI VE ARDINDAN HARIKA BIR SENE DILIYORUM SANA..
velvet, mutlu yıllar. güzel bir sene geçirmeni diliyorum.
Yorum Gönder