düğüm

'sarılmamı istemezsin diye

üstünü örttüm,

üşümedin.

üstünü giydirmeme izin vermezsin diye

yalnızca düğmelerini ilikledim,

düğümledin.

uçurumdan sarkmış bir ruh var, bedeninden kopup düşecek diye korkuyorum.. usandırdım kendimden ölümü, benimle uğraşmasın diye. sana gelirken o kadar çok tökezleyeceğim ki zaten, bir de önüme bir sürü engel koyulmasından korkarım.. utandırdım üzerimdeki bakışları, süzülmem hoşuna gitmiyor diye. sana bakarken o kadar çok yoruluyorum ki zaten, kirpiklerimi saniyelik kapatıp açtığımda olmayacağından korkarım..

ne biçilmiş kaftanız birbirimize

ne de bir gemimiz var ufka yol alacak..

söyle:-

"nedendir susuşların söz sendeyken?

aşklarını gömmediysen toprağına

nedendir izin vermen, benim o topraklarda yürümeme?

günah değil mi cesetlerine?"

ben ne esintileri yendim

içimdeki ölüleri mi canlandıramayacağım?

ben istemedikçe sayın hayalet sürücü,

süremezsin beni hiçbir yere..