19 Eylül 2024 Perşembe

~düşündünmü?

. ..ben düşündüm. nasıl olurdu diye çok düşündüm. uzanıp yanına, bir sabah güneşinin yüzünde nasıl da güzel duracağını düşündüm mesela. iki sandalye atıp denize nazır, ellerimizin kumların iki santim üzerinde salınarak buluştuğunu düşündüm. mesela düşümdüm bir şarabı birlikte yudum yudum bitirmeyi, ilk defa dertsiz, ilk defa tasasız ve ilk defa aşkla. lakin ne o şarap öyle boğazımda düğümlenmeden bitebilirdi, ne de o deniz dingin ve huzurlu bir şekilde durabilirdi. güneş mi? nasıl karanlıkta yürümek benim için bir tercih değilse, beyazı özlemem de tesadüf değildi.

.. .ben arada bir uğrayıp dinleneceğin, sonra tekrar yoluna devam edebil diye erzak(!) yüklenen bir liman olacağım demedim sana. sen beni yanlış anladın. ben birlikte açılalım o denize, rotasız ilerleyelim istedim. zira dalgalar benim sevgimin boyuna dahi erişemezken, senin korkacak bir şeyin yoktu aslında. yine de boğulacaksak, birlikte boğulurduk en derine kadar inip. ama yüzme bilmediğinden batmaktan da korkarsın sen, gerçek anlamda sevilmekten korktuğun kadar.. o yüzden ne batabilirsin adam gibi, ne de değerini bilirsin sevginin. tabi, kaptanı sensin bu çelişkinin. haliyle aşk senin, rota senin..

. .en çok yalanların üzüyor, sen farkında bile değilsin. söylediklerine inanıyorum sanıyorsun ama ben sadece inanmış gibi yapıyorum. seni sevdiğimdendir hep seni anlamak için sürekli bir sebep buluşum. sana inanmak için tonlarca sebep buluşum da sevgimden. söylediklerini yapamayacağını, sözlerini tutamayacağını bile bile seni herkesten önce, kendi içimde aklamam da bu yüzden. çünkü aklımda sana yuva olmak vardı; olmak değildi asla, sana günlük ev tutan erkeklerden. ..

.hem çok isteyip, hem de uzak durman gerektiğini anlarsın ya hani; işte öyle boktan bir ölüm benimkisi. söylediklerim var, bir de söyleyemediklerim. sırf sen incinirsin diye, boğazıma düğümlediğim.. ya sonra? değiyor sandığın ama asla değmeyecek bir başkası için gözyaşı dökmeye devam edersin. işte öyle boktan, öyle boktan bir ölüm benimkisi. sen ne olup bittiğini bilmediğimi sanıyorsun ya, sustuğunda gözlerinden anlıyorum seni. gözlerini kaçırsan, dudaklarının titremesinden anlıyorum. benimkisi, işte böyle boktan.. sen böyle saf, böyle duru sevilmeyi nereden bileceksin ki? ben anlıyorum o yüzden seni.

~sen düşünmesen de, ben düşündüm.
merak etme,
gerçek olamayacak kadar güzeldi.
o yüzdendir ki, gerçek olamadı..

Hiç yorum yok: