. ..sana doğru attığım hiçbir adımdan, seni düşündüğüm hiçbir andan, hatta sinirli ve ağlamaklı günlerinden hiç mi hiç korkmuyorum. seni her daim iyileştirebilirim, buna eminim. artık küçük bi' çocuk gibi "ne yapacağım şimdi, ne yapmalıyım?" endişesi değil de, "bir gün ben bile iyi gelemezsem" endişesi duyuyorum. ama bu öyle kovanın çok küçük bi' hacmini dolduran bi' endişe.. kısmen endişe bile diyebiliriz. zira şu yeryüzüne ayak basmış ve sana benden daha iyi geleceğini söyleyebilecek birini tanımıyorum. mütevaziliğimin de sınırı yok, biliyorum. bizim daha önce, farklı bi' gezegende tanışmadığımıza emin misin? ne ruhunda, ne de teninde hissettiğim hiçbir yabancılık duygusu yok. evet, kesinlikle ellerin kadar dudakların da alışılmışın ötesinde hissettiriyor.
. .ve sen,
aşkın kelime anlamını bana varlığınla anlatıyorsun..
~yine de ömrünün sonuna dek benimle olmayı diler miydin?
-ben dilerdim-
1 yorum:
Bana 'biz' olarak doğduk gibi geliyor.'ben'demek yasak meyve gibi.Kendi sesim bile kulağıma bu kadar tanıdık gelmiyor.En güzel şeylerin en doğru zamanda, en doğru yerde olduğu zaman durdukları gibiyiz.
Biz.
Yorum Gönder